σκουβίτωρ

-ορος, ὁ, ΜΑ

παρακοιμώμενος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. excubitor «φύλακας, νυχτοφύλακας» < excubo «φυλάω, φροντίζω, αγρυπνώ»].